یکی از مهم‌ترین خبرهای اپل در سال‌های اخیر، در سال ۱۳۹۹ اعلام شد: تمامی کامپیوترهای مک از پردازنده‌های اینتل به تراشه‌های ARM با طراحی اختصاصی اپل تغییر می‌کنند. نتیجه این اقدام به ظاهر پرریسک، جان تازه‌ای به مک بخشید و در مقابل، تا حدودی به ضرر اینتل تمام شد.

اما حالا، چند سال پس از اینکه آخرین مک اینتلی به سیلیکون اپل کوچ کرد، به نظر می‌رسد این دو شرکت به دنبال راهی برای احیای روابط خود هستند. روز جمعه، مینگ-چی کو، تحلیلگر مشهور صنعت، در توییتر/X فاش کرد که انتظار می‌رود اینتل در دو سال آینده نقشی در زنجیره تامین پردازنده‌های اپل ایفا کند.

او در این باره نوشت: «آخرین بررسی‌های من در صنعت نشان می‌دهد که احتمال تبدیل شدن اینتل به یک تامین‌کننده پیشرفته برای اپل اخیراً به طور چشمگیری افزایش یافته است… برنامه اپل این است که اینتل عرضه پایین‌ترین مدل پردازنده M خود را با استفاده از فناوری 18AP از سه ماهه دوم یا سوم سال ۱۴۰۶ آغاز کند، اما جدول زمانی دقیق به پیشرفت توسعه بستگی دارد.»

با در نظر گرفتن این زمان‌بندی، تراشه‌های مورد نظر احتمالاً M6 یا M7 خواهند بود. اما واضح است که این بازگشت به شرایط سابق نیست. تبدیل شدن به یک تامین‌کننده پیشرفته، تنزلی برای اینتل محسوب می‌شود؛ چرا که قبلاً تامین‌کننده اصلی تراشه‌های مک بود. در این حالت، اینتل صرفاً یک پیمانکار تولید خواهد بود، نه یک شریک در طراحی. اپل از تراشه‌های اینتل استفاده نخواهد کرد، بلکه اینتل تراشه‌هایی با طراحی اپل را تولید خواهد کرد.

به گفته کو، این تغییر نسبتاً جزئی برای اپل، اینتل و تامین‌کننده فعلی تراشه، TSMC، محسوب می‌شود؛ زیرا انتظار می‌رود پایین‌ترین مدل تراشه M (که در مک‌بوک ایر، آیپد ایر و آیپد پرو استفاده می‌شود) تنها حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون واحد در سال‌های ۱۴۰۵ و ۱۴۰۶ را به خود اختصاص دهد. TSMC همچنان بیشتر تراشه‌های اپل و تمام تراشه‌های رده بالا را تامین خواهد کرد.

اما این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده تمایل به ایجاد تغییرات بزرگتر در آینده باشد. به گفته کو، اپل مایل است وابستگی خود را به TSMC کاهش دهد، به‌ویژه به دلیل خطر تعرفه‌ها. (مقر TSMC در تایوان است، در حالی که مقر اینتل در کالیفرنیا قرار دارد.) این بدان معناست که اینتل می‌تواند قراردادهای بیشتری را با اپل به دست آورد، زیرا این شرکت به دنبال تنوع بخشیدن به زنجیره تامین خود و ایمن‌سازی خود در برابر عدم قطعیت‌های سیاسی یا اقتصادی است.